Shakespeare's Sonnets in Latin

CXVI

Noluerim verum cordis cum corde fideli

Coniugia externas impediisse moras;

Non mutatur amor si quid mutabile rerum

Invenit, ad fluxam fluxus et ipse fidem.

O amor est constans, amor est immotus ut iras

Despiciens ponti non tremefacta Pharos;

Est homini, quod stella incertis alta carinis,

Vis superans captum, suspicienda tamen.

Nil patitur per tempus amor, iuvenilia labra

Dum metit ac roseas falx ea curva genas.

Mensium et horarum brevitates negligit ille,

Dum pereant fato cuncta, fidelis amor,

Quae fuerint unquam si falsa, in meque probata,

Non ego sum vates, nullus amavit homo.