Shakespeare's Sonnets in Latin

XLVII

Sic oculus panxit cum pectore foedus, et ambo

Obsequia alternant officiique vices.

Sic quotiens oculus desiderat ora videre

Vera tua, et lacrima pectus inundat amor,

Protinus ille famem restinguit imagine pita,

Ac iubet ad falsas pectus adesse dapes.

Vtitur hospitio tum pectoris, eius amori,

Eius imaginibus se sociare libet.

Sic sive a tabula, seu cordis imagine factum

Credimus, hinc absens tu mihi semper ades.

Nam mea sensa extra nullus tibi, care, recessus

Linquitur, adsum illis, semper et illa tibi.

Sensaque paullisper si languent, pectus in omnes

Delicias oculo visa tabella ciet.