Shakespeare's Sonnets in Latin

XXVII

Lassus ubi repeto mea lecti strata, levamen

Dulce fatigatis membra labore viae,

Continuo sub pectore iter mihi longius iri

Incipit, exhausto corpore mentis opus.

Nam procul a membris dilabitur illa quietis

Teque petens cupide tendere pergit iter;

Pansaque lumina habet lasso, spectantia semper

In tenebras quales lumina caeca vident.

Ni mihi ad obscuros orbes se mentis imago

Offerat, effigiem visa referre tuam;

Illa relucet enim velut umbris pendula nigris

Gemma, novum antiquo noctis in ore decus.

Luce mihi membris, animo mihi nocte, negatur

—Sive ego seu tu sis causa, — fruenda quies.