Shakespeare's Sonnets in Latin

LVI

Collige, dulcis amor, renovatum collige robur,

Nec minus esse acer tu videare gula.

Nam gula quantumvis hodie satietur edendo,

Institerit certe cras renovata fames.

Tu quoque idem facias; hodie si clausa tenebis

Lumina deliciis exsatiata suis,

Lumina cras aperi, nec amoris spiritus ille

Langueat aeterno victus inersque situ.

Sit tibi discidium hoc ut binos inter amantes

Pontus, ubi immissis litora findit aquis.

Quoque die adveniunt oras, visuque beantur

Si modo longinquus dispiciatur amor.

Vel sit hiems oppleta gelu, ter amabilis aestas

Cum fuerit Zephyris, terque morata, suis.