Shakespeare's Sonnets in Latin

XXVIII

Quaene domum reditus igitur feliciter acti

Spes mihi, si nulla sit requiete frui?

Lucis ubi aerumnis nescit nox ipsa mederi,

Noxque die gravior fit mihi, nocte dies;

Alteraque alterius licet adversaria regnis,

Vnanimas iungunt in mea damna manus.

Huic iter urgendum curae est, agit illa querelas

Quone locorum a te longius ire velim;

Voce diem solor tristem te lumina terris

Reddere, per totum si nigret umbra polum;

Blandior et furvae nocti, si nulla nitescant

Sidera, te seri vesperis esse decus.

Interea mihi cura die producitur omni,

Omni nocte agitur vi graviore dolor.