Shakespeare's Sonnets in Latin

LI

Sed pietate mea sic excusata caballi

Segnitia est, a te cum mihi tardat iter;

Hinc, ubi tu restas, quo praeceps auferor? inquam,

Dum redeam, alatis non eget usus equis.

Quid tamen, o, veniae tandem miser ille merebit,

Cum rapidi nihilum non videatur iners?

Vtar enim calcare procellis vefus in ipsis,

Vixque habeat motum praepetis ala mihi.

His desideriis nil respondebit equinum,

Ardor at ipse unus quem pius excit amor;

Hinniet hic, non lenta pecus, certaminis igne,

Illa sed hoc veniae pro pietate feret;

Libera eat, quoniam sic a te segnis abibat,

Et pedibus versum te mihi cursus erit.