На ускраіне горада, у новым вялікім квартале,
Дзе дамы, як грыбы, вырастаюць з зямлі,
Ціхай ноччу вясновай тры зоркі блукалі,
Ды таго, хто патрэбен ім быў, не знайшлі.
Можа, спаў ён, стаміўшыся ў дзённых турботах,
Можа, быў на спатканні другім да відна.
А зямля плыла ў нястомнай рабоце,
I блішчалі зоркі ў квадраце акна...