ПОШУК


Можа, і няўмела, і наіўна

Я шукаю сэнс жыцця даўно.

Мокра на руках трапечуць ліўні —

Шэрае тугое палатно.

Абдзімае цёплы пыл калені,

Ногі ў кроў збіваю зноў і зноў.

Ападаюць кніжныя ўяўленні

Туманамі ў глыб дзіцячых сноў.

Знаю — мне вучыцца і вучыцца!

Гаманкія абысці палі,

Неадкрытыя шукаць крыніцы,

Піць, прыпаўшы прагна да зямлі...

Загрузка...