ВОСЕНЬ


Позняй восенню ў бары цішыня.

Толькі тонкія сініцы празвіняць.

Толькі спознены ліст ападзе

I самотай прашые дзень.

Саслабелае сонца ў траву

Хіліць жоўтую галаву.

I — нібы прадчуванне бяды —

Туманамі паўзуць халады...

Загрузка...