* * *


Колькі было спатканняў

У шаснаццаць, дваццаць гадоў!

Пройдзена сцежак-блуканняў

Па вулках начных гарадоў!

Гарэлі агні неону,

Падалі зоркі на плечы.

I цёплым здавалася «Оля»

На вуснах хлапечых.

Сарамлівая сэрцаў злітнасць,

Цуда няяснае — вечар...

Цокалі «шпількі» на плітах,

У косах блытаўся вецер.

...Абвіваюць ручкі сыноўнія

Шыю, нібы вянок.

Сталасць лістом кляновым

Ападае ціха ля ног...

Загрузка...