Прагучыць над ціхім борам рэха,
У вадзе празрыстай задрыжыць.
Гэтай дзіўнай рыбіне-фарэлі
Толькі ў чыстых рэках можна жыць.
Не — каб тлустым ілам задаволенай,
Ёй малькоў даверлівых сячы.
У імклівай плыні сіне-звонкая
Ценямі на жоўтым дне імчыць.
Рыбакі здалёк яе заўважаць.
Я ж крычу — плыві яшчэ скарэй!
У вярхоўях Ласасянкі нашай
Незвычайная жыве фарэль...