* * *
Студня на выспе пяску
Белым прысыпана снегам.
Памяць аб тонкім, гарачым
Целе тваім.
Памяць аб веях —
Шорсткіх, як снег,
што зрываецца з даху пад ветрам,
Лёгкіх, як снег,
што сядае на твары і кроны.
Дымчаты снег.
Памяць аб вуснах —
Вабных, як познія вішні
ў лістоце калянай,
Праг ных, як быццам пчала,
што аблізвае спелы
Вішанны сок.