* * *

Студня на выспе пяску

Белым прысыпана снегам.

Памяць аб тонкім, гарачым

Целе тваім.

Памяць аб веях —

Шорсткіх, як снег,

што зрываецца з даху пад ветрам,

Лёгкіх, як снег,

што сядае на твары і кроны.

Дымчаты снег.

Памяць аб вуснах —

Вабных, як познія вішні

ў лістоце калянай,

Праг ных, як быццам пчала,

што аблізвае спелы

Вішанны сок.


Загрузка...