* * *

Сцежкаю да прыпынку

Праз зарослы язмінам двор

Хлопец нясе дзяўчынку...

I думае — што да зор.

Лёгка, нібы націнку,

Праз хвіліны — як праз гады,

Хлопец узняў дзяўчынку.

I думае — назаўжды...


Загрузка...