* * *

Дзень паўпрылёг на горад і раку

Празрыс тым, цёплым,

быццам летнім, целам.

Павольна падаўшы, не шамацела

Лісціна, абмінаючы руку.

I на ваду, схіліўшыся, з маста

Дзівіўся нехта — хворы ці то п'яны...

Згасаў палын, разліты ў донцы шклянак

Вачэй пад колер мокрага ліста.


Загрузка...