* * *

Падлетак! Вусны горкія твае

I вочы, быццам лёд, што растае,

Брыво тугое надламанай стрэлкай —

Навек у сэрца мне загнаны стрэмкай.

Дзіцёнак... Вечар дыхаў, месяц цвіў;

На ўсё навокал светлы холад ліў.

I кожны з нас струною быў і смыкам,

Уадначас — і скрыпкай, і музыкам...

...Калі ж спатоліліся мы, калі

3 угрэтай падымаліся зямлі —

Світала. Ўвачавідкі халадала.

За павароткай восень нас чакала.


Загрузка...