* * *

А у Цябе няма імя.

Ніяк не зваць маю руку ці вока;

Ніяк не зваць маё дыханне, сэрца,

Але без іх — не жыць.

Ніяк не зваць

Дыханне ночы ліпеньскай без ветру

I зорку над высокаю таполяй;

Ці яксьці зваць — ды гэта неістотна:

Яны завуцца — Ты.


Загрузка...