* * *

Холад чаромхі, туману, раскрытае рамы;

Холадам вее салоўкавы шчокат таксама

3 купаў надрэчных кустоў.

Сцюжа бяссонных стагоддзяў пустога чакання;

Пары, якой на марозе стаецца дыханне;

Сцюжа сівых валасоў.

Іскры сваяцтва, любові, сяброўстваў цяпельцы

Не затрымаюць хвіліны, ў каторую ў сэрца

Зойдзе льдзяная ігла.

Што ж мы,

як толькі разблыталі кокан малечы,

Выспелі, сталі сабою, — за век чалавечы

Маем так мала цяпла?


Загрузка...