Рарк

Паляшучка мяне пацалуе на ўцеху каханню, -

Рассячэ далягляд на заходзе iмклiвая каня.

Шчупакi плаўнiкамi спiлуюць чырвоныя сосны;

Мёд жывiцы ў цыстэрны збяруць меднавокiя восы;

Цягнiкi, як вужакi, цяжкiя галовы падымуць;

Закiпiць небасхiл i зацягнецца вугальным дымам;

Страказа-верталёт прамiне сваю цёплую зорку;

Прыгадае Зямля — час Адама ад яблыка горкi;

Абумовiць пяшчота эксперыментальныя змены;

Чарапаха пакiне самотнаму панцыр каменны;

Дыназаўры-бульдозеры спаляць салярку густую;

Здрыгануцца каўшы, экскаватары залямантуюць;

Маладая вада загартуе стотоннага латнiка-рака;

На свой цень азiрнецца — забрэша здурэлы сабака;

Спруцянеюць ад зайздрасцi ведзьмы, пачуўшы пра дзiва, -

Паляшучка на долю лiхую дачку нарадзiла.