Рарк

На мяжы навукi i прыроды

Здольны перспектыўны чалавек

Збудаваў пратэзныя заводы,

Каб падзагрымiраваць калек.

Разгарнуўся чалавечы генiй,

Загулi такарныя станкi,

Зарыпелi штучныя каленi,

Рукi, ногi, пальцы, пазванкi...

Дзе пануе мятны водар смерцi

У святле стэрыльных устаноў,

Тахкае капронавае сэрца,

Гонiць запазычаную кроў.

Засталося простую работу

Здзейснiць хiрургiчнаму нажу -

Не пашкодзiўшы лязом аорту,

Замянiць сапраўдную душу.