ЗВЫЧАЙНАЕ


Амаль расплаўленае сонца -

Чырвонiлася ў абалонцы.

Стаяў рыпучы крык дразда.

Сяклiся: радасць i бяда

У пругкiм голасе птушыным,

Над постацямi камiноў,

У гулкiм рокаце машынным,

Мiж кубатурнасцi дамоў...

За непрытомныя аблокi

Цякло барвовае святло.

Плыло самотна i высока

Маладзiковае крыло.

Загрузка...