О, як гады празрыстыя ляцяць,
Калі, у позні час жыцця,
Любоў шалёная прыходзіць.
Як ранняй слодычы вяртаецца ажур,
Як маладосць варушыцца на сподзе!
Як хочацца душэўнага цяпла
І шчасце шчасцем затрымаць!
Але няма спагады у прыродзе.
На свеце радасці няма.
Ёсць толкі полымя адно, гарачае,
Якім гарыць і неба, і зямля.