памяці Уладзіміра Калесніка
Я ўвайшоў,
каб спытаць пра сваё лісце
у індыйскіх мудрацоў.
На старатамільскай мове
мінулае і прышласць прышэльца вырыты
дробненькімі значкамі,
для маласпрактыкаванага вока амаль нераспазнавальнымі.
Для кожнага маюцца два лісты —
у 3665 тамах на 365 лісцяў у кожным.
На адным — аб перажытых ужо жыццях шматразова,
на другім — што ніхто не памірае назаўсёды
і аб наступных увасабленнях
на планеце Зямля,
паложанай на малазначным краі Млечнай дарогі,
аддаленай ад яе цэнтра на нейкіх 30 тысяч
светлавых гадоў.
Уладары часу,
прыбыўшы з вельмі далёка
на тахіёнавых машынах,
перададуць нам аб’ектыўны вобраз
нашай рэчаіснасці —
І не паверым.