Ясікі сушацца на сталюгах
У папяловым двары.
Дровы ляжаць па-над жоўтай калюгай
Шчыльна ў доўгім кастры.
Спалена смецце,
I жоўтая хмара
Рэкі стварае, бары.
Па-над калюгай кудзеліцца пара
З пахам альховай кары.
Ясікі колішнія, рудыя,
Да вашай аздобы жывой
Цягнецца попелу цёплая шыя
З мяккай, пустой галавой.