Цесля цалаваў мяне...
Засталіся ў змроку шэрым
На смаловым бервяне
Гэбель, пілка і сякера.
Ах, як зіркаў маладзік
З неспазнанай яшчэ далі!
Трэску кожную, і цвік,
I смалу каўталі хвалі.
I да нашага жытла
Па рацэ цяклі халоднай
Зоркі, поўныя святла,
Свечкі, поўныя жалобы.