Пра што мы згадаем,
Пра што запяём,
Куды мы на лета паедзем?..
I лютаўскі вецер,
I ліпеньскі гром
Спрыяюць сардэчнай бяседзе.
Хвіліна спакою, калі мы з табой
Адны ў выдавецкім пакоі,
I гэты захоўваючы спакой,
Згадаю здарэнне былое,—
Ці хто блазнаваў у Давыд-Гарадку,
Ці млынам угневалі хмару,
Бо яблык агністы упаў у муку,
I збегліся ўсе да пажару.
А дзеці хацелі той яблык знайсці
I рознай другой садавіны,
Якая за хмарамі можа расці
Амаль увесь год безупынна.
Дарэмны той пошук...
I тою парой
Ці думалі мы, што ў адхланні
Прыносяць нам радасць,
Даюць нам спакой
Дзіцячыя нашы жаданні.