Над пляцам

I ланцугі,

I злоты

На прымніцы і ў лодцы.

Балеі тонуць,

Боты,

I ступкі,

I жаронцы,

I крама...

«Ўсё па-боску»,—

Гарадчукі не ў крыўдзе.

I нешта там па-польску

Напісана на шыльдзе.

А варта з пастарунку,

Што каля гэтай крамы,

Раве аб паратунку

I ў шыбы б'е рагамі.

Ці лодкі ў іх нямашака,

Ці жаху назапашана

Паўнюткія вантробы —

Равуць, нібы каровы.

— Ратуйце, людзі, варту! —

Гукне вясёлы вязень.

Зялёнай меднай квартай

Па кратах звонка бразне.