Запрашэнне да роздуму

I з крыўдаю,

і з недаверам

Успрымаў я кожны

гэты сказ,

Чытаючы іх на паперы

У роднай школе

першы раз.

Але пазней,

калі на поўдні,

Каля падножжа Крымскіх гор

Яму мы адкрывалі помнік

Ці дошку

там, дзе ён памёр;

Ці з прозвішчам паэта ў Ялце

Бібліятэку бачу я,

Ці дом,

дзе жыў ён у юнацтве

На вуліцы яго імя;

Ці на яго магілу кветкі

Прыношу ўвосень

і вясной,

Я кожны раз

у момант гэткі

Узрушан думкаю адной:

Які мець талент

быў павінен

Юнак

у дваццаць два гады,

Дый то

пражытых на чужыне,

Каб выказацца

гэткім чынам

Пра наш народ яшчэ тады.