***

Васілю Зуёнку

1

Рэчка Нача цячэ ў акіян.

Нездарма яе ўславіў Зуёнак.

«Начу», кнігу яго,

як-ніяк

Браў у космас з сабой Кавалёнак.

2

Чалавек па абліччы відзён.

Як паэт,

Майстра ён адмысловы,

Што ашчадны

I змалку жадзён

Да крамянага свежага слова.

Нават цяжка такога знайсці:

Дабрачынны, спакойны, няшкодны,

I сумленны, і сціплы ў жыцці,—

Чалавек памяркоўна-лагодны

I ў пісьменніцкім нашым двары,

I ў сям'і,

I ў вандроўках заморскіх...

Недарэмна ж на Лысай гары

Сябраваў з ім Вядзьмак-Лысагорскі.

3

Па п’янцы

Карцёжнікі два

з азартам

(Карціна незнаёмага мастака)

Платформу вагонкі

выйгралі ў карты

І не знаюць,

як вывезці з тартака.

Загрузка...