Запрашэнне да роздуму

Праз палі ды пералескі,

Міма будкі на зары

Праляціць цягнік кур’ерскі,

Абганяючы вятры.

На імгненне

ярка-жоўты,

Выстаўлены,

як жазло,

3 цемры выхапіць сцяжок твой

Ліхтара твайго святло.

Ціш агорне шлях сібірскі,

Покуль не падасць гудок

Стрэчны поезд пасажырскі,

Што імчыць у іншы бок.

Ярка высвеціць ля будкі

Сонечны агністы шар

Твой сцяжок, і стан твой гнуткі,

I прывабны мілы твар.

Ды за цягніком не ўгнацца,

Хоць ён будзе зноў ісці...

Сцежкамі свайго юнацтва

Ты не пройдзеш у жыцці.

То шчабечуць дзеці ў будцы,

То ля станцыі ў гаі,

Цёхкаюць, як на пабудцы,

Безупынку салаўі.