Запрашэнне да роздуму

Над скалою Лугаўскога,

Над кустом здзічэлых руж —

3 бессаромніцай-нябогай

Дуб —

як з вернай жонкай муж.

А ў марскім салёным порце

Плаўна прыцішае ход

3 прозвішчам тваім на борце

Белагруды цеплаход.

Ты мне шэпчаш:

«Я жыву...

Бачу,

як каханкі з Ялты

Да абраннікаў плывуць,

Быццам трапяткія яхты.

Як бяруць на абардаж

Прыгажуняў кавалеры

I рабуюць іх багаж,

Бы купецкія галеры.

Дні і ночы

хвалі ў моры

Перагортвае прыбой

I хавае без разбору

Смех і слёзы пад сабой».