У ноч на Пакровы

Назло ўсім немачам, што пачалі

Усё мацней адольваць з кожным годам,

Назло напасцям розным і нягодам —

Жыву! Нячысцікі йшчэ не ўзялі.

Жыву таму, што, як дзіця ў сям'і,

Апекаваны ўсім пчаліным родам,

Штодня лячуся беларускім мёдам —

Лячуся ласкай роднае зямлі.

Цудоўны лек! Любы, хто паспытае, —

Гарчынку знойдзе ў слодычы яго.

Па ёй і цэняць мёд. Але з чаго,

Адкуль бярэцца ў ім гарчынка тая?

Мо з гэных зёлачак, што ў розгар мая

На курганах-капцах цвітуць штогод?

Снежань 2006 г.