А ўзбекі рабілі дзяцей...

Паводле статыстыкі

(вельмі сур'ёзнай навукі),

у 1926-м было:

узбекаў каля чатырох мільёнаў,

а беларусаў — у тры разы больш

(гл. «Геаграфію» Смоліча).

I адны, і другія —

і ўзбекі, і мы, беларусы,

у наступныя годы і дзесяцігоддзі

заняліся рупліваю працай.

I тыя, і тыя — сваёй,

не адною і той жа.

Мы пачалі вырабляць

з прывазнога металу станкі, —

з прывазнога, вядома,

свайго ж ані грама не мелі.

I рабілі, рабілі, рабілі іх

безлічы-безліч,

бо трэба, сказала дзяржава,

бо трэба, бо трэба, бо трэба...

А ўзбекі тым часам

рабілі дзяцей —

то ісь, маленькіх узбекаў...

Па заканчэнні вайны

пачалі мы рабіць трактары

і вялізныя аўтамабілі,

не маючы нават і грама

уласнай сваёй сыравіны, —

можна сказаць — з нічога,

I рабілі, рабілі, рабілі іх

безлічы-безліч,

бо трэба, сказала дзяржава,

бо трэба, бо трэба, бо трэба...

А ўзбекі тым часам

рабілі дзяцей —

то ісь, маленькіх узбекаў,

і таксама — з нічога,

ну ці амаль што з нічога:

колькі там той сыравіны

патрэбна на чалавечка?..

Пасля пачалі мы рабіць

найвялікшыя ў свеце

гумовыя шыны,

не маючы, зноў жа, сваёй

ні куска сыравіны,

гэта значыць — з нічога.

10 гадоў, і 15, і 30

рабілі, рабілі, рабілі іх

безлічы-безліч,

бо трэба, сказала дзяржава,

бо трэба, бо трэба, бо трэба...

А ўзбекі тым часам

рабілі дзяцей —

то ісь, маленькіх узбекаў,

і таксама — з нічога,

ну ці амаль што з нічога, —

колькі там той сыравіны

патрэбна на чалавечка!..

I вось што мы маем,

як колісь казалі, у скутку

(у выніку, значыць):

на сённяшні дзень

беларусаў у тры разы менш,

чым узбекаў,

якіх ужо 30 мільёнаў.

А помніце?

Нас было ў тры разы больш,

чым узбекаў,

у тры разы болей!

Але мы рабілі, рабілі й рабілі

цяжкія машыны,

не маючы ўласнай, сваёй

ні куска сыравіны, —

можна сказаць: з нічога.

А ўзбекі рабілі,

рабілі й рабілі дзяцей,

то ісь, маленькіх узбекаў,

таксама — з нічога,

ці амаль што з нічога, —

ну колькі там той сыравіны

патрэбна на чалавечка?..

Вось і ўсё.

I рабіце высновы, браткі беларусы.

А што іх рабіць?

Яны робяцца самі.

Аднойчы, не так і няскора,

на багаславёнай зямлі

між Дзвіною і Прыпяццю,

Бугам і Сожам

будзе гучаць

толькі родная наша

узбекская мова.

2007

Загрузка...