У ноч на Пакровы

Кожная светлая згадка

пра наша з табою —

Болем удзячнасці лёсу

праз сэрца праходзіць.

Болем, але не пакутным,

а толькі салодка-шчымлівым.

Болем, які мне гаворыць,

што быў я папраўдзе шчаслівым.

Кожная горкая згадка

пра наша з табою —

Болем раскаяння і шкадавання

мне сэрца сціскае.

Болем-высновай, гарчэйшай

ад самага горкага болю, —

што не пачну ўжо я нанава,

з розумам, наша з табою.

Дзякую, Божа прасветлы,

што перад дарогаю вечнай

Ты ўзнагародзіў мяне

гэтай мукай жывой, чалавечай.

2007