У ноч на Пакровы

I ўдзень і ўначы

марадзёры арудуюць скрозь,

марадзёры!

I сярод белага дня,

на вачах у людзей,

і ў цямрэчы, таемпа.

Марадзеры —

адвеку вядомае гнюснае племя,

зводу якому няма.

Марадзёры рабуюць мёртвых —

здзіраюць адзенне, абутак і іншыя рэчы.

Звычайна, з палеглых на бойным полі

і яшчэ не зарытых у дол

ваяроў.

Але ў гэтых,

у сённяшніх нашых,

разлік адмысловы:

гэтыя з мёртвых

сыноў і дачок Беларусі

зрываюць нацельныя крыжыкі —

амулеты багаславення, —

іх веру, іх гонар, іх памяць.

Сарванае — прадаюць:

золата ўсё ж такі!

Ці ссрабро.

Ну а хоць бы і медзь...

Гэтым патрэбна паспець

душы абрабаваць.

2006