ВЕРНАСЦЬ


Колькі ні смяяліся з варомы,

З голасу картавага не кпілі,

Падаў ейны цень

На лбы й на троны.

Седалам былі сукі i шпілі.

Свой убор да пер'іны варона

Ад часін паганскіх захавала.

Што ж за ёй дагэтуль падазрона

Сочыць чалавечая навала?

Хто вароне гнёзды разбурае,

Хто крадзе галюткіх варанятак,

Хто дурной варону называе,

Беспрабудна ходзячы ў вар'ятах?

Загрузка...