КАПЛІЦА


Вада на тое й тоіцца, каб ліцца,

Рыпіць ля крушні скруха:

Сон не руш...

Узгадвае пра капішча капліца —

Начлег часовы пералётных душ.

Душы хутчэй бы з зорамі пыліцца,

Ды глухне шлях ад зманнай гаманы.

І кеміць, як халодны грэх,

Капліца:

Цяжэйшы пыл нябесны ці зямны?..

Мычыць у небе зорная цяліца.

Цямнее крыж.

Як воран-чарнакрыл.

I крылаў дачакаецца капліца,

Каб паляцець i ёй за небасхіл...

Загрузка...