ВІДАЦЬ...


Відаць, мне цяжка будзе памірацца,

Бо неяк лёгка да жыцця прывык,

І змоўкне смех —

Мой кеплівы дарадца,

І здзівіцца з сябе самога крык.

Я цішыні пакрыўджуся на стому,

Кіўну на развітанне гамане.

Ды як я буду паміраць, нікому

Ўсё гэта нецікава.

Як i мне...

Загрузка...