Ажно маладзеюць сцены старыя,
Лягчэе з адвечнай скрухай кулёк.
Трымае сына
Дзева Марыя.
А ў немаўляці ў руцэ —
Васілёк.
У ціхай свячыцы святая праца,
Што свенціць свет
Незямным святлом.
Святло разгарыцца,
Каб мог спрачацца
Наш дух вячысты
З вачыстым злом.
Полымнакрыла б'ецца трывога
Нікім неспалоханым матыльком.
Душа беларуская йсціме
Да Бога
З нябеснаю свечкаю
З васільком.
Лондан, 1998