ІСЦІМЕ...


Ажно маладзеюць сцены старыя,

Лягчэе з адвечнай скрухай кулёк.

Трымае сына

Дзева Марыя.

А ў немаўляці ў руцэ —

Васілёк.

У ціхай свячыцы святая праца,

Што свенціць свет

Незямным святлом.

Святло разгарыцца,

Каб мог спрачацца

Наш дух вячысты

З вачыстым злом.

Полымнакрыла б'ецца трывога

Нікім неспалоханым матыльком.

Душа беларуская йсціме

Да Бога

З нябеснаю свечкаю

З васільком.

Лондан, 1998

Загрузка...