БЫЎ ЯБЛЫК...


У першасвеце на пачатку самым

З далоні шчырасці піла пчала.

Быў райскі сад,

I быў я ў ім Адамам,

Ты, адпаведна, Еваю была.

Меў смеласць страх,

І сорам быў пры сіле.

Быў дзень, як год,

І ноч, як дзень, была.

Мы забаронны яблык надкусілі

І падаліся ў госці да святла.

Аціхлася лісцёвая залева,

Сцямнелі пад вачмі віроў кругі.

Цяпер я не Адам i ты не Ева.

A доўг расце.

Быў яблык дарагі...

Загрузка...