upawszomu w nizy
Hospuod’
poszle
iskorku
nadiyeji
szto nakreślit promeń
u hustiyejuczuj
prostory
viyecznych
sumerok
nad ołovianym morom
bezkresnoji tuhi
de od viyekuw brodit
hrychami
nabryjałe
ja
chaj ozaryt joho
prylivom
żalu
utraczanoji
szansy
koli niszto ne zabyte
viyer
nichto ne zabyty