Багровы цень

koli poczujesz

jak miyesecia sercie kamenne

wdyryt

w kupoł

neba

i rozlijećcie zvonom serebra

po horyzont prostory

de odczynit dvery

na toj buok czasu

to znak

kresu

trochmiyernoji

dorohi

szto pyłom zabyt’ja

zmyje tvojye ślidy

i ostudit pamet’ sujety

tohdy

wsłuchajsie

w molitvu

sercia

szto bjećcie pud kupołom duszy

i sijaje

iskrami

żemczużyn

czystoji lubvi

szto podarujut novy byt