ja wcapiyeruś w czuprynu planety
krutonu na wkuoł soncia
u bezdonnu t’mu
u poszukach ludźkoji dobrynі
szto na kryłach ptaszok
wtekła czerez probite nebo
od virtualnych snuow
łhunuow
szto słova odiahajut w velon mhły
i svatajut ludźkuoj duszy
durman
promołoty u żornach łży
kob ty zabyw pro perszy son
de śviyet i ty odno
kob strach utkaw
mozgam kapkan
siomu czuhaj bidy
tomu kolczugu zła
tohdy
kuzakoju z myszynych nuor
vypowzesz w novoprostuor
a ja
wcapieruś w czuprynu planety
krutonu u ślyed ludźkoji dobryni
szto może deś
u temry galaktyk
siyeje zarodyszy śviyetu
bez jich