Соль жыцця

Думае розумам ясным,

Чуе ўсхвалёваным сэрцам, —

Гэтым дзяўчаткам няшчасным

Трэба дзе-небудзь сагрэцца.

Тут — ні прытулку, ні сховы.

Немцы — ля кожнай хаціны...

Ёсць у сяленні Дуброва

Сябра стары Міхаліны.

Трэба падацца туды ім.

Сцюжа. Вятры над палямі.

— Донькі мае залатыя,

Як развітаюся з вамі?

Разам паплакалі горка.

Хутка ці будзе спатканне?

Будзе

А покуль за ўзгоркам

Трох пуцявін скрыжаванне.

Галя да сябра з Дубровы

Пойдзе адною пуцінай.

У лес партызанскі суровы

Прыйдзе сястра яе — Дзіна.