Пазбаўлен волі я на плошчы Волі.
Там колісь быў Вярхоўны суд.
I старшыня па злоснай волі
Загад суровы задаволіў
I вынес кожнаму прысуд.
Без сведак i без адвакатаў
Суддзя на знаку сатаны
Перагартаў тамы маны
I перадаў у рукі катаў
Нас, вінаватых без віны.
З мільёнаў выжылі адзінкі,
Свае адстояўшы правы,
А большасць, як вясной ільдзінкі,
Расталі на вятрах Дудзінкі...
А старшыня?
Яшчэ жывы.