Немагчыма


Мне часта шкодзіць мой язык,

Таму ўдваіх з бядой кручуся,

Што праўду гаварыць прывык,

А лгаць ніяк не навучуся.

Хлусіць вучылі i не раз

Ліхія людзі i пакуты,

Але ніяк ілжывы сказ

Не мог звязаць язык прыкуты.

Не ўсё мы ўмеем шанаваць

I бачыць яснымі вачыма.

Без праўды можна існаваць,

А жыць без праўды немагчыма.

Загрузка...