Мне часта шкодзіць мой язык,
Таму ўдваіх з бядой кручуся,
Што праўду гаварыць прывык,
А лгаць ніяк не навучуся.
Хлусіць вучылі i не раз
Ліхія людзі i пакуты,
Але ніяк ілжывы сказ
Не мог звязаць язык прыкуты.
Не ўсё мы ўмеем шанаваць
I бачыць яснымі вачыма.
Без праўды можна існаваць,
А жыць без праўды немагчыма.