Немінучасць


Я знікаю паступова,

Як хвіліны, як гады,

Як нясказанае слова,

Як размытыя сляды.

Я знікаю, я знікаю,

Так i знікну, нібы цень,

I спакойна сустракаю

Непазбежны гэты дзень.

Да апошняга парогa

Крок за крокам прывялі,

A ў душы расце трывога,

Што каштоўнага нічога

Не пакіну на зямлі.

Загрузка...