І радасць i боль

Становіцца часамі млосна,

Калі прымаюцца аднагалосна

Шматслоўныя i нават куцыя

Рашэнні або рэзалюцыі.

Няўжо ў паўтысячы галоў

Не знойдзецца сумленных слоў,

Каб выказаць дакладна думкі,

А не цягнуць, як пасак, гумкі

Або збуцвелыя вяроўкі,

Банальныя фармуліроўкі.

Мы ж па інерцыі пасуем

I механічна галасуем

Аднагалосна ўсе за аднаго,

Не ведаючы нават за каго,

А то за цэлую абойму...

А думаць хочацца па-свойму.