І радасць i боль

Ліловым дымам сцелюцца па ўзгорках

I шапацяць таемна верасы,

Мільгаюць у арэшніку вавёркі,

На дол сцякаюць кропелькі расы,

Сівы туман курыцца над лугамі,

Дзяўбе далёкі дзяцел цішыню,

Буслы плывудь шырокімі кругамі

I плаўна набіраюць вышыню.

На хвоі дагарэў вішнёвы промень,

I небасхіл паволі дагарыць,

Рабіна ледзь трымаецца на строме

I золатам, i полымем гарыць.

Далёкі пах бярозавага дыму

I развітальны голас журавоў

Мяне заўсёды клічуць на радзіму,

I я спяшаюся дамоў.