Пчала пачала паломнічаць

ВІР

Вунь Свір, вунь свіран, вунь жвір, а вунь вярбіна: яна ўзіраецца ў вырвіну, што ва-рушыцца,— у вір.

Вір ірацыянальны — нібы віецца ў спіралі, супадаючы з самою спіраллю, гадзюка-віпера, гатовая з кожнай зямной істоты спагнаць віру, роўную самому жыццю.

Што вырашаеш, вір, што вывяраеш, што вершыш, пра што варожыш?!. Захопліваючы ў свае віражы тутэйшыя з'явы-праявы, вір нырае ў неймаверны вырай — і віртуальная рэчаіснасць адчыняе яму вароты.