Пчала пачала паломнічаць

ЗІМА

Беларуская з і м а — зямля, усланая небам.

Літоўская ž i e m a «жме»: яе дужасць добра адчувае і аўкштайт, і жэмайт.

Руская з и м а не толькі з'ява прыроды, але і грамадскае мерапрыемства — вялікі агітацый-ны «ізм».

Сербская з і м а непрадказальная, нібы змаj (змей).

Польская z i m a вывярае свой, знаны адной ёй, азімут.

Сербскалужыцкая z y m a прадзімаецца скраз-някамі.

Палабская z a i m a займае сабою ўсю прастору і ўвесь час, становячыся займеннікам-замен-нікам таго, што было калісьці і чаго ўжо няма.

Старажытнапруская semo самааддана захоў-вае семя — для невядомай вясны, для невядо-май сяўбы.

Старажытнаіндыйская h i m a мае сваёю сядзі-баю Гімалаі.